Okay no gay

Vandaag weer eens heerlijk een ATB route gepakt. Deze ging via Wijnjewoude, Hemrik, Beetsterzwaag en zo weer terug. 40 kilometers, door de bossen, drek tot in de oren maar lekker. Brede paden, smalle paden ( single track), paden strak aan de waterkant (altijd spannend) en paden langs picknicktafels. Voor het eerst ( sinds zomer vorig jaar) was ik weer eens bij de beruchte picknick tafel langs gefietst. Ik ben hier ooit eens op een zondagochtend rond half toen langsgefietst met m'n maat. 2 heren waren toen van de natuur aan het genieten op die tafels. Veel pick ( zonder c) en weinig tafel zagen we toen. Gatver, dat vond ik toen erg smerig. Geef mij maar drek in m'n oren of waar dan ook. Niet dat ik iets tegen homo's heb...ach da's eigenlijk niet helemaal waar. Maar enfin, ze waren er nu niet. Zonder dat ik als een gek begin te schreeuwen als ik in de buurt ben ( heb ik consequent daarna gedaan) kan ik er dus weer strak langs. Voor de verandering toch weer erg leuk zo'n ATB tochtje!

Schipper mag ik overvaren?

Wat gebeurde er nu precies gisterochtend? Het idee was simpel. Vorige week (waterstop) had ik een route, zeg maar, half afgemaakt. Die route moest nu volledig afgemaakt worden. Toen was de belemmering 50 cent (niet te verwarren met die rapper, want die had ik zo gepakt). Dus had ik nu voldoende geld bij me gestoken: een euro. In m'n traditionele fiets-pose ging ik via Oostermeer, Opeinde en Oudega naar de pont. De manager pont heb ik trots mijn euro gegeven. Omdat hij kennelijk ook trots op z'n centen was gaf hij me niets terug. Big deal, ik was gul, ik had het geld verder toch niet nodig. Ik ging mooi met de pont over. En vanaf hier (Grouw) naar Akkrum, Oldeboorn en tralala. Maarrr, het gedeelte waar ik fietste was wel erg omringd met water. Nadat ik verschillende pogingen had gedaan, kwam ik tot een schokkende conclusie. Ik was op een eiland, omringd met water en 2 pontjes en geen geld meer! Via 'land' kon ik niet meer verder. Manager pont Grouw uiteindelijk maar laten delen in mijn probleem. En daarop vroeg ik hem om ideeën. Die had hij wel: een mooie boomhut maken. Nadat de geinponem na deze dijenkletser was bijgekomen, kon ik weer een serieus beroep doen op zijn ideeën. Ach zei hij: kom maar mee, ik moet toch nog naar de overkant...'. 'Toch nog naar de overkant' ...beste man, je doet niets anders! Hoe dan ook, ik mocht mee, kosteloos. Ik hoefde echt niks over te maken. Na 3-voudige dankzegging heb ik het rondje afgemaakt. Volgende keer neem ik 50 euro mee of een opblaaspont! Ik heb wel een heerlijk rondje gefietst. 80km's, geen spannende gemiddeldes maar het ging lekker.

Philippe Gilbert wint WK wielrennen in Valkenburg

En ook daar was ik live bij........
Na wederom een goede nachtrust stond vandaag in het teken van de wegwedstrijd op het WK in Valkenburg voor de mannen. De ochtend werd door de familie besteed aan het droog binnenhalen van de voortenten. De buienradar gaf slecht weer aan. Via de schoteltelevisie konden we na het opruimen de eerste 140 kilometer volgen. Vervolgens kwamen ze op het WK parcours waar ze elf ronden op moesten afleggen. Net als gisteren werd door de familie Procee koers gezet richting Sibbe. Maar helaas we hebben Sibbe nooit bereikt..... Vanwege de enorme drukte kwamen we uit tussen de Bemelerberg en Sibbe, op een mooie plek van het parcours. In de berm stonden diverse campers en op de hoogte van een Belgische camper vonden wij een mooi plekje. Achteraf was het een daalders plak aangezien onze Belgische vrienden een kleine TV mee hadden genomen waarop de koers gevolgd kon worden. Na vele bespiegelingen en iedere twintig minuten een blik in de ogen van Nikki, Robert, Tom Jelte en Lars werd ons steeds duidelijker dat Gilbert en Valverde er frisser bij zaten. De ontknoping was net als bij de dames voorzien op de Cauberg (waar Bahamontes over mee kan praten) en zo geschiedde. Onze Belgische vrienden waren dolblij met de overwinning van Philippe Gilbert en wij konden er vrede mee hebben. Voldaan reed ik om 19.00uur naar huis en onderweg had ik heul, heul, heul veul regen maar gelukkig viel dat niet vanmiddag. Na deze mooie dag is er nu het besef dat mijn eerste eigen wielerseizoen er ook op zit. Wie had dat nu gedacht 13maanden geleden, Tecklenburg, Ardennen, Jan Jannsen Classic, Monte Baldo, De Galibier en de Limburgse heuvels........ Ik ben er trots op en de nieuwe uitdagingingen voor het volgende seizoen staan al weer op de agenda.

Marianne Vos wint WK in Valkenburg

en ik was er bij..... Gistermiddag vertrokken richting Limburg vanwege het WK wielrennen. Mijn ouders, broer en schoonzus staan daar op een camping in Schin op Geul en ik had mijzelf uitgenodigd...... en niet gevraagd of ze het wel goed vonden, en ja je weigert je zoon niet dussss. Na een gezellig etentje in een pizzeria in een overvol Valkenburg en lang napraten in de voortent een goede nacht gehad. Vanmorgen stond een rit met mijn vader en broer op het programma. Mooi om te zien, drie ViaData pakjes tussen al die andere wielertoeristen. De rit ging door heuvelachtig Limburg en we hebben onder andere het drie landenpunt in Vaals aangedaan. Totaal 57km en prachtige klimmetjes, wat is dat toch leuk om te doen... Vanmiddag het WK voor de dames in Sibbe langs het parcours gevolgd. Mooi om dat live mee te maken en wat een fantastische prestatie van Marianne Vos. Zij is een klasse apart hoor. Vanavond maar weer even uiteten, wat een rot leven eigenlijk.....

Morgen wellicht nog een vroeg tochtje maken en dan de middag volledig in het teken van het WK voor de mannen. Wij tippen hier Nikki Terpstra voor morgen, zou dat trouwens familie zijn van Bahamontes???

Mooie heuvelachtige rit in het najaar!

Vanmiddag op tijd naar huis om vroeg in de avond nog een mooie rit te maken. Het weer leek roet in het eten te gooien maar op het moment dat ik ging fietsen was het droog. Aan het begin lekker infietsen en na een kleine 10 minuten krijgen we de eerste heuvel te verwerken, de hartslag gaat dan omhoog en gedurende 15 minuten gaat het heuvel op en af. Veel uit het zadel, op de pedalen. Het laatste stukje gaat de hartslag zelfs naar 90%. Dan is het tijd voor een korte rust en een beetje drinken uit mijn bidon want gevoelsmatig gaat het bergaf. We zitten op de helft, nogmaals twee pittige heuvels die een lange aanloop hebben en dan is het uitfietsen........ De muziek wordt zacht gezet en de eerste spinningles na de zomer zit er weer op.

Waterstop

Net als mijn voorganger heb ik ook vandaag een waterrijke route gereden. Via Dr. Compagnie, Drachten, Opeinde, Oudega, Eernewoude, Grou. Tsja, en daarna hield het op. Je moet dan met de pont over en daar moet je geld voor hebben. Voor maar liefst 50 cent kun je over. Maareuh, als je het even niet bij je hebt... Precies dan moet je weer terug. Om de manager Pont niet in verlegenheid te brengen heb ik aangegeven echt terug te willen. Via weer Eernewoude, Oostermeer en weer de Companije het rondje afgemaakt. Had m'n voorganger wellicht kunnen zien. Was dit het mooiste rondje ooit? Nee. Was dit een impulsieve route? Ja. Oké, niet zeuren dan. Ik heb trouwens wel heerlijk gefietst. Geen spannende gemiddeldes en zo'n 75km. Ook best vermoeid bij terugkomst. Ach, tijdens onze visite even terugtrekken...

Een motortje of niet?

Vanochtend een rit met de nadruk op rustig aan. Al enige tijd kamp ik met een ontsteking aan mijn schouder en daarom heb ik niet al te veel getraind. Vandaag pas na een uur weer lichte klachten maar het lijkt beter te gaan. De route was leuk en ik reed veel langs het water, als het dan weekend is zijn er nog veel bootjesmensen actief. Het was druk op het water. De volgende route gereden, ongeveer 46 km - Leeuwarden - Warga - Akkrum - Grou - Irnsum - Reduzum - Wirdum - Leeuwarden. Bij Wirdum werd ik nog voorbij gereden door een mountainbiker????? ........ en natuurlijk moest ik daar nog even achteraan maar het leek wel of hij een motortje mee had want hij stoempte met zo'n 45km p/uur door en dat kon ik niet heel lang bolwerken gaf mijn lichaam aan. Gelukkig is de afstand Wirdum -Leeuwarden dan maar kort en buiten adem kon ik hem nog net groeten toen hij de drachtsterbrug op reed en ik af kon slaan richting Hempens/Teerns, en ik dacht mafkees...... Dit ging mij te gek. Nu lekker op het bankje voetbal en wielrennen kijken en bij de beelden van het WK wielrennen in Valkenburg denken dat zij pas echt hard rijden.

Kort maar krachtig

Gisteravond nog even een stukkie gefietst. Een van de laatste avondjes dat t nog kan. 33 km's en 32.3 gemiddeld. De 32 km grens is voor mij doorbroken. Nu nog op langere stukken. Voor volgend seizoen mooie uitdaging om mee te beginnen!

Heeft het ViaData Fietsteam een eigen kalender?

Jazeker, u leest het goed. Het ViaData Fietsteam heeft zowaar een eigen kalender voor 2013 gemaakt. Zij het nog met het nodige voorbehoud, maar toch..... en natuurlijk zijn introducees (na goedkeuring van de ballotage commissie) van harte welkom.

Nadat in het voorjaar van 2012 slechts af en toe samen getraind werd en de tochten vaak pas laat werden vastgelegd bestond de wens om in 2013 wat structureler samen te trainen en vooral tijdig de toertochten bekend te maken zodat het voor meerdere mensen toegankelijk wordt. Zij kunnen dan vroegtijdig de dagen in hun agenda reserveren....... en het thuisfront moet natuurlijk ook op tijd weten wanneer we niet beschikbaar zijn.

Maar 2012 is toch nog niet voorbij?
Nee dat is waar maar de avonden worden korter, de temperaturen worden lager, de regen valt weer regelmatiger en dan past een lange fietstraining niet meer zo goed. Wat gaan wij dan doen? Stilzitten is geen optie, dus..... Gerrit en Ytzen zullen weer wat intensiever gaan hardlopen en Robert zal wat vaker in de sportschool te vinden zijn om te spinnen. Natuurlijk zullen we op een mooie zonnige dag in het weekend best nog eens de racefiets uit de garage halen. Daarnaast zullen Gerrit en Robert wellicht ook de nodige kilometers op de mountainbike gaan maken.
Als afsluiting van 2012 gaan we als ViaData Fietsteam in ieder geval nog een gezamenlijke mountainbike rit doen in Appelscha. Voor diegene die geen mountainbike heeft zal eentje gereserveerd worden bij de locale fietsenhandel.
Wil je deelnemen meldt je dan aan bij Robert Procee (r.procee@viadata.nl).

In het voorjaar van 2013 zullen we dan onderstaande trainingen en toertochten gaan doen:

MOUNTAINBIKE 2012
17-11-2012	ViaData rit, Appelscha (eventueel huur mountainbike +/- 20 euro mogelijk)
WEGPROGRAMMA 2013 (voorlopig)
2-4-2013	1e training, start 17.15 uur vanaf parkeerplaats ViaData
6-4-2013	Lauwersmeertocht ca. 110km, start 08.00 uur vanuit Stiens (georganiseerde tocht)
23-4-2013	2e training, start 17.15 uur vanaf parkeerplaats ViaData
29-4-2013	Princenhoftocht ca. 96km, start 08:30 vanuit Eernewoude (georganiseerde tocht)
14-5-2013	3e training, start 17.15 uur vanaf parkeerplaats ViaData
18-5-2013	Tecklenburg Rundfahrt vanuit Ibbenburen (Duitsland) ca. 100km (georganiseerde tocht)
1-6-2013	ViaData rit, Beekbergen ca. 100km (parcour Jan Janssen Classic)
4-6-2013	4e training, start 17.15 uur vanaf parkeerplaats ViaData
14-6-2013	ViaData rit, Tour du Namur ca. 85km, Anhee Belgische ardennen (incl. 1 overnachting)
25-6-2013	5e training, start 17.15 uur vanaf parkeerplaats ViaData
Uitgangspunten trainingen ViaData Fietsteam
· iedereen moet in principe met plezier mee kunnen fietsen;
· het principe "samen uit samen thuis" wordt in ere worden gehouden;
· het rekening houden met elkaar staat centraal;
· gemiddelde snelheid zal rond de 30km per uur liggen.
Veiligheid
· Het dragen van een valhelm is verplicht;
· de verkeersregels worden in acht genomen;
· Er zal in het verkeer (oversteken) rekening met de totale groep worden gehouden;
· Iedereen zorgt zelf voor deugdelijk materiaal, goed voorbereid geeft veiligheid.

Fiets 'm d'r op 2.0

De bijdragen aan het weblog zijn gericht geweest op het beschrijven van de voorbereidingen die we ons getroost hebben de afgelopen weken en maanden, en die ons zouden hebben moeten leiden naar het achtereenvolgens beklimmen van de Telegraphe gevolgd door de Galibier. De weergoden hadden tijdens ons bezoekje aan de Franse Alpen blijkbaar niet hun beste moment en dat heeft ervoor gezorgd dat de plannen een ietwat andere uitwerking kregen. Nu dat achter de rug is het weblog maar opdoeken? NEE! en wel om de volgende redenen: - de contribuanten vonden (en vinden) het leuk om verslag te doen van hun activiteiten; - er zijn veel lezers die de bijdragen tot zich genomen hebben en hun waardering voor die bijdragen hebben laten blijken; - er komt een vervolg in die zin dat we zeker volgend jaar (2013) weer een dergelijke onderneming in touw zetten. Of dat laatste punt weer deelname aan Climbing for Life zal zijn staat nog te bezien maar is zeer waarschijnlijk. Er staat nog een rekening open daar in de Franse Alpen! De voorbereiding op dit hoogtepunt van het volgend jaar is inmiddels ruim een week oud en we zijn allemaal (Robert, Gerrit en ik) alweer driftig bezig. Nu de herfst en winter naderen en het 's avonds weer vroeg donker wordt zal het met het fietsen wel iets minder worden maar zolang het kan genieten we ervan. Zo ook gisteren, zondag de 9de, wat een mooi weer had dit weekend voor ons in petto alhoewel er wel een stevig windje waaide. Nadat ik eerst vrijdagavond al een 40 kilometer rondje had gemaakt in een gemiddelde van iets boven de 30km p/uur had ik zondag zin in een rustig ritje om ook eens wat meer van de omgeving te kunnen genieten. Ik kan zeggen:dat is gelukt. Friesland is echt mooi. Vanuit Heerenveen via Akkrum door het hart van het mooie Friese landschap gefietst. Via mooie Friese dorpjes zoals Poppingawier, Sibrandabuorren en Tersoal terug naar Heerenveen voor een rondje van zo'n 54 km. Als de zon schijnt, de omgeving zo rustig en groen is lijkt het wonen daar als op het wonen in het paradijs. Die gedachten drongen zich met name op toen ik nog voor de wind had. Toen ik na zo'n 39 km weer echt op huis aan koerste en ik de wind tegen had, waren de gedachten een stuk platvloerser. Maar ja, waarom haast maken op zo'm mooie dag. De fietskilometers zitten weer in de benen, vanmiddag weer hardlopen. De voorbereidingen op het volgende fietshoogtepunt zijn in volle gang.

Gast

Vanochtend al vroeg zat ik op de fiets. Het zou fantastisch weer worden, en dat werd 't. Na woensdag werd het ook weer nodig tijd. Dus tussen 8.30 en 8.45uur vertrok ik vanuit het pittoreske Ureterp. M'n tochtje leidde me verder door Frieschepalen, De Wilp, Marum, Niebert, Tolbert, Boerakker, ri. Grootegast en toen weer terug via Noordwijk en weer Marum. Maar ummh, ik vond nogal zoeken. Regelmatig reed ik een weggetje in die doodlopend was af anderszins. Je voelt je - in notabene 'Rondje Grootegast' -gast in eigen land. Je rijdt, ver van huis, in Frankrijk feilloos elke route of col. Die missers kosten je tijd en vormen kleine ergernisjes. Maar goed, ik heb fijn gefietst. Ochtendstond heeft...en meer van die dingen. Ondanks de missers, nog het gemiddelde in de dertig kunnen houden. 55 kilometer gefietst en rond elven, gedoucht en weer lekker geurend, aan de koffie bij pake en beppe.

Platte land

Na de belevenissen op de flanken van de Galibier stond afgelopen woensdag weer een clubtraining met de fietsclub in Stiens op het programma. Na 3 weken klimmen in Italië en vervolgens 1 1/2 keer de Galibier is het platte land van Friesland toch weer even wennen.
Met 8 man en 1 vrouw werd met windkracht 4 een rondje van 48 kilometer gemaakt. Aan het eind van de rit werd er nog gesprint voor de dagzege. Helaas moest ik genoegen nemen met de Joop Zoetemelk plaats, 2e.

Tijdens de beklimming van de Galibier zijn er professionele foto's geschoten die je vervolgens kunt aanschaffen. Hier twee foto's van mijn klimonderneming.

To be or not to be (on the top)

Ondertussen is uit de blogs van Gerrit en Robert wel duidelijk geworden dat ik op zaterdag niet de Galibier op ben gereden. Vrijdag 31 augustus, voor altijd in mijn herinnering gegrift, samen met Robert en Gerrit voor een parcoursverkenning (professioneel!!) de Galibier opgereden ondanks de regen en de uitermate frisse en natte omstandigheden. We zijn er tenslotte om te fietsen, nietwaar? De Galibier is 18 km lang en eindigt op zo'n 2745 meter hoogte. Bij zo ongeveer kilometer 11 op 2000 meter hoogte vond ik het welletjes. Niet zozeer vanwege het klimmen maar meer vanwege de koude omstandigheden.

Temperatuur rond het vriespunt, ijsregen en met een behoorlijke afdaling voor de boeg. Niet mijn sterkste punt maar laten we wel wezen: dit is mijn eerste kennismaking met het hooggebergte en dan net onder deze omstandigheden hier te moeten fietsen? Ik wil graag nog een paar keer tegen een berg opfietsen. De afdaling inzettend werd het vanaf dat punt almaar kouder. Met weinig controle over de remmen vanwege de koude handjes ging er van alles door me heen maar daarbij overheerste vooral: dit is niet leuk! Aangekomen bij het chalet waar we verbleven hadden Gerrit en ik verschijnselen die sterk deden denken aan onderkoeling. Voor mezelf had ik toen al de afweging gemaakt: moet ik onder die omstandigheden dat willen? Daar willen zijn? Dan hoor je later ook nog dat de etappe uit de Tour de L'Avenir die op dezelfde dag over de Galibier zou voeren vanwege de omstandigheden was afgelast. En dan zal ik het wel doen??? Nee, wanneer het morgen, zaterdag 1 september dus, weer regent dan doe ik niet de Galibier maar de Col du Telegraphe. Qua moeilijkheidsgraad bijna vergelijkbaar maar met de top op in ieder geval ongeveer een kilometer lager. Omdat het zaterdagmorgen inderdaad regende besloot ik dus om de Telegraphe te doen. Later hoorde ik dat de Galibier klimmers geen regen hadden gehad, nou ja.....Ik moet zeggen de Telegraphe was zwaar genoeg maar het klimmen ging eigenlijk best goed en ja, dat ondanks de matige voorbereiding. Hoe dan ook: ik was blij en trots tegelijk om op de top aan te komen. Sowieso was onder die omstandigheden en de Telegraphe en de Galibier achterelkaar te doen een brug (desnoods: berg) te ver.

Volgend jaar met een betere voorbereiding, misschien twee weekjes Alpen of Pyreneeën?, zonder blessures en absoluut beter weer is er een nieuwe kans. De voorbereiding is alweer begonnen: gisteren lekker hardgelopen zonder na- of rugpijn.

Beelden zeggen vaak meer dan woorden

Voor de volgers van het ViaData Fietsteam hierbij een tweetal filmpjes die een korte impressie geven van de ontberingen die wij hebben ondergaan tijdens onze beklimming afgelopen weekend.

Sfeer impressie Climbing for life 2012

Sfeerimpressie Climbing for life 2012 II

Binnenkort zullen er waarschijnlijk ook nog foto's in omloop worden gebracht. Ook die zullen we jullie natuurlijk niet onthouden.

Verbroederingsfeest

Gistermiddag en gisteravond zijn we meer dan de voorgaande dagen opgetrokken met het Scansource team. Na het beklimmen van de Galibier en de Telegraphe was het ook tijd voor vermaak. We werden gebeld dat er een lekkere lunch in een restaurant even verderop klaar stond. Hier hebben we heerlijk gegeten maar ook erg veel. Het ene na het andere gerecht werd geserveerd. Gecombineerd met een pul bier was het hier goed toeven. Ytzen heeft voor de laaste gerechten bedankt. Robert en Gerrit wilden vanwege de matige opkomst van Scansource gasten niet nog meer de gastvrouw frustreren en hebben alles vriendelijk afgenomen. Toen we eigenlijk zeker wisten dat we net het laatste gerecht hadden genuttigd, volgde er toch nog een. Uiteindelijk is ook dit met hangen en wurgen verorberd. Daarna vertrokken we naar het centrum waar de eerste verschijnselen van het verbroederingsfeest zich lieten zien. De feesttent was al gezellig druk met veel Belgen die zichtbaar genoten van hun pint. De feestvreugde werd nog iets meer verhoogd met de Belgische band Sioen. Niet slecht al was het hoogte punt een 30 seconden variant van Led Zeppelins 'a whole lotta love'. Hierna daalden we af naar een restaurant voor een kaasfondue. Geen van ons drien vond dit een groot succes terwijl het er best gezellig was. Sec gekeken naar het eten was het nogal een contrast met de lunch. Het toetje was overigens niet slecht. Na deze gezelligheid zijn we langs het in volle gang zijnde feest gelopen. Het was er erg druk, Belgen kunnen wel feestvieren! Een aantal van de club zijn hier gebleven. Wij zijn doorgegaan naar ons chalet. Hier hebben Ytzen en Gerrit onze befaamde muziek kwis gedaan. Robert speelde met de meegebrachte gadgets en niet veel later is een iedereen weer, met ronde buikjes, in zijn kooi gedoken.

Champagne

Vandaag was het dan zover. Na een koude, natte generale repetitie op vrijdag waren de vooruitzichten voor zaterdag niet goed. Tijdens de pasta party in Valloire werd er zelfs gespeculeerd dat de tocht mogelijk zou worden afgelast vanwege sneeuwval. De plannen voor zaterdag werden dan ook enigszins bijgesteld, Ytzen wilde bij slecht weer liever de Telegraphe doen terwijl Gerrit en Robert de Galibier wilden doen tenzij de organisatie zou besluiten tot afgelasting. Om 9 uur was afgesproken met alle 30 medereizigers van Scansource om te vertrekken naar de start. Daar bleek dat de Galibier tot 1km voor de top gedaan kon worden. Het weer was beter dan vrijdag maar met een temperatuur van 6 graden in het dorp was het wederom koud. De organisatie verspreidde zelfs een bericht dat er heroïsche omstandigheden zouden zijn met sneeuw vanaf 1800 mrt. Na een teamfoto werd er gestart en hebben we alledrie ons gestelde doel voor vandaag bereikt. Met 3500 deelnemers over de flanken van de Telegraphe en de Galibier is een prachtig gezicht. Iedereen knokt op zijn eigen niveau voor een goede tijd en strijd tegen de hoogte en de elementen. Een enorme prestatie onder deze omstandigheden. Moe en koud maar voldaan keerden we vrijwel tegelijk terug bij het Chalet. Een prachtige ervaring al hadden de weergoden ons wel iets beter gezind mogen zijn. Vanmiddag geluncht met de groep, een optreden gezien van een Belgische held en vervolgens gedineerd. Hier ontving Gerrit een fles Champagne omdat hij de snelste klimmer van de relaties van ScanSource was, en dat was een knappe prestatie want er zaten veel klimmers in de groep. Nu opmaken voor de terugreis met een geweldige ervaring in de tas en veel moraal om door te gaan naar een volgende uitdaging.